Tradycyjnie już zamieszczam garść zdjęć z Doliny Dłubni.
Jak to bywa na spacerze z psem – człowiek robi zdjęcia a potem mu się one układają w tematy. Tak i mnie się przydarzyło. Fotografia jest sztuką o tyle przypadkową, że nigdy nie wiadomo, kiedy coś nam wpadnie w oko… i oby to był zawsze obraz a nie kawałek szkła z rozbitego aparatu albo na przykład malownicze drzewo, które upada na fotografa wtedy, kiedy fotograf próbuje je uchwycić jak najlepiej. Czego sobie i innym fotografom życzę…
Wybraliśmy się do Wąwozu Żarskiego – korzystając ze specjalnej okazji jaką jest listopadowa pogoda w styczniu. A ponieważ dopiero teraz znalazłem chwilę na wciągnięcie zdjęć z aparatu, to dopiero teraz je publikuję. Ostatecznie, skoro przyroda uważa, że zawsze jest dobry czas na jesień, to ja nie będę się sprzeczał z naturą. Co jakiś czas wrzucę pozostałe zdjęcia z tego dnia. Ostatecznie wiosna nadchodzi… a mnie nie chce się czekać do przyszłej jesieni.
Wąwóz Żarski to specyficzne miejsce. Na mniej więcej hektarze powierzchni mieści się całkiem efektowny las przypominający gotycką katedrę, głęboki i stromy wąwóz i kapitalne zbiorowisko potężnych
buków. Na tych skałkach nawet Nanusia wygląda jak Janosik.
