Kategorie
Wierszyki i Owsiki

Owsik rzeźbiący

Nadawszy kształt materii
Owsik aż spuchł z dumy,
gdy obok dzieł jego w galerii
wędrowały tłumy.

Jednak sztuki owsika żaden nie zrozumiał,
bo owsik rzeźbił w kupie. Tylko tyle umiał.

Kategorie
Wierszyki i Owsiki

Owsik Eklezjasty

„Marność wszystko” – rzekł owsik spoglądając z góry
na rzeczy, które widział poniżej swej dziury.

I głos ludzki usłyszal: „Straszne głupstwa pleciesz,
nie wyszedłszy z mej dupy mądrząc się o świecie.
Nim z pogardą popatrzysz na cud wielki i żywy
pamiętaj, że oceniasz z własnej perspektywy.
Tyś mały ale pyszny, zapamiętaj zatem:
rzec możesz, że świat – gównem
gdy ci gówno światem!”

Kategorie
Wierszyki i Owsiki

Owsik i wysiłek

 Owsik we własny rozgłos włożył wielki wysiłek:
wiercił się… ale przepadł, gdy wytarto tyłek.
Sic finis coronat opus… stąd morał wynika:
nie udawaj smoka, gdy masz moc owsika…

Kategorie
Wierszyki i Owsiki

Owsik w pałacu

Spojrzał owsik w krąg siebie, napuszył się cały:
– Objąłem wreszcie pałac godny mojej chwały…
co za splendor! jam w niebie! – w zachwycie zawołał
– Szumi prywatna rzeka! Ta przestrzeń dookoła!
wszystko na zawsze moje! Ściany z porcelany!

Głos z góry go upomniał:
– Owsiku, nie szalej!
Przyciśniemy wnet spłuczkę
i popłyniesz dalej.

Kategorie
Wierszyki i Owsiki

Owsik w sądzie

Owsik poczuł gniew straszny i żądzę zabicia
za to, że mu wytknęli miejsce i styl życia.

Podał sprawę do sądu lecz z takim wynikiem,
że stwierdzono sądownie: owsik jest owsikiem