Na prośbę przyjaciół zanotowałem Podstawowy Kurs Kotakrobacji dla Kotów Niepokonanych wraz z komentarzem Taro.
Ponieważ Taro nie zatrzymał się ani na chwilę, jak również nie powtórzył wykładu, zdecydowałem się ująć podstawowe uwagi w punktach. Reszta, jak to zwykle bywa w kocich naukach, jest i tak kwestią praktyki, doświadczenia i właściwego stanu ducha.
- Nie poddawaj się.
- Jeśli opadasz w dół – nie płacz, to znaczy, ze zaraz pójdziesz w górę. Jeśli idziesz w górę – nie nadymaj się, i tak opadniesz. Życie jest falowaniem.
- Nie ma za ciasnych pudełek.
- Grawitacja jest dla mięczaków.
- Bądź sobą – nikt tego nie zrobi za ciebie.
- Jeśli nie wystarczy ci, że jesteś – daj sobie spokój, nic innego cię nie zadowoli.
Siedzi nad rzeką wędkarz i myśli:
Dawno dawno temu we Włoszech, może we Florencji a może w Weronie, żyły sobie dwa potężne, możne arystokratyczne i bardzo liczne rody Rattonich i Gattich. Dzieliła je odwieczna i silna nienawiść oraz rozlew krwi.
Przeprowadzam eksperyment na rzeczywistości. Ten wpis powstał 11 kwietnia. Obrazek jeszcze dawniej.
To danie proste ale wymaga pewnej ostrożności – jest tak kuszące, że nie sposób się oderwać i łatwo spędzić przy nim o wiele więcej czasu niż możemy sobie pozwolić.
Przykrywamy się kocykiem. Przychodzi kotek i układa się nam na rękach zwinięty w kłębuszek. Wówczas podsuwamy mu koniec ogonka pod nos, kotek łapie go w łapki, liże i mruczy… a my już jesteśmy ugotowani, bo nie potrafimy się oderwać od tego widoku.
– Ała!… Dwadzieścia jeden – dwadzieścia dwa – dwadzieścia trzy – ubytek cztero-i-półkilogramowej kotki znakomicie przyspieszył moje tempo. Na siłowniach powinni oferować pakiet ćwiczeń z osobistym kotem-trenerem. Taki ciężarek zmuszający do konwersacji pomaga w odruchowym zachowaniu rytmu i wprowadza człowieka na wyższy poziom koncentracji. Kłopot w tym, ze nie da się kupić kociej pomocy w czymkolwiek. Można ją otrzymać jako wspaniałomyślny dar, ale tylko wtedy, gdy kot ma ochotę obdarować człowieka. Zaś kociej chęci nie można ująć w pakiety usług i cenniki.
– Ćwiczyłem brzuch.
– A po co? – powąchała wymienioną część mnie wzdłuż i w poprzek, po czym szturchnęła mnie pod pachę. Przez chwilę zastanawiałem się, jak wytłumaczyć grubemu pieskowi sens pracy nad sobą. Nana dreptała wokół mnie w kółko, wreszcie położyła się w pozycji „waruj”. Większość ludzkich powodów nie pasuje do psich wyobrażeń o świecie. Na szczęście psy bez dyskusji akceptują zachcianki szefa, co pozwala na skuteczne załatwienie tematu uniwersalnym argumentem.
W ten poetycki wieczór dręczy mnie żal ponury:
To prosty deser o wyjątkowych walorach estetycznych i zdrowotnych. Obniża poziom stresu, reguluje pracę serca, dodaje optymizmu i znacząco poprawia jakość życia. Jest przy tym tani, łatwy w uzyskaniu i skutecznie zastępuje rozmaite nieosiągalne dla nas dobra.
Kotek mruczy. I tak ma zostać na zawsze. Podajemy w każdej 
chwili, bo w gruncie rzeczy tego właśnie potrzebujemy.